Ik fotografeer nu een paar jaar. De eerste foto waarover ik tevreden was, was er één van een paar Spreeuwen op de tuintafel. Het is heel lang mijn favoriete foto geweest totdat ik de Balitmore of de Ransuil van dichtbij in de lens kreeg. Maar Spreeuwen hebben altijd een plekje gehouden.
Vanmorgen met de hond op pad, en op de daken hele rijen met de zwart-lijkende vogels. In het zonnetje gebeurt er echter iets bijzonders: tussen de wit-beige visgraatjes op de jasjes verschijnen blauw, groen en paars. De vogels hebben net een vers verenpak en zien er nog fris uit. Een buurman laat zijn druiven aan de struik. Meer heb je niet nodig.... Nou, geduld.
Tegen een schutting geleund schiet ik de plaatjes als een zwerm landt in de toppen van de boompjes in de tuin.
Later schiet ik op het pad langs de polder nog een blaadje dat "los" aan een boom bungelt. Een creatieve uitspatting, moet je maar denken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten