Blauwstaart

Foto: Michelle

Ik ben toch net genoeg familie-man om het plezier dat we als gezin in Parijs hebben niet te laten verstoren door de SMS waarin Gert Vonk me vraagt mee te gaan naar de Blauwstaart. Mijn internet staat uit (duur!) dus ik weet niet wat ik verder mis.

We bezoeken alle beroemde plekken van de Franse hoofdstad en spelen met de camera in het donker waardoor mijn vrouw en jongste dochter als geesten naast de oudste verschijnen. Natuurlijk gaan we de Eiffeltoren op, struinen langs de Seine en bezoeken het Louvre waar de Venus nog steeds halfnakend boven de drommen bewonderaars uittorent. We doen de test met Mona Lisa, die je van alle kanten aan lijkt te kijken. Eindeloos winkelen, lekker eten en een bezoek aan het Musée d' art moderne de la ville de Paris... kortom, Parijs.

Maar goed, dan ben je zaterdagavond weer thuis en dan kijk je toch even. Veel leuks op de eilanden in Noord en Zuid, en daar tussenin die Blauwstaart en de Vorkstaartmeeuw. Iedereen is moe van dagen door de stad sloffen, en dus ga ik.

Kilometers in de duinen van Castricum. Een vogeltje dat zich maar blijft verstoppen. Ik ben ook moe.... maar het lukt.

Vreselijk lastig om op de foto te krijgen, maar het is een herkenbaar plaatje van de jonge dame (denk ik).
Ik besluit op de terugweg nog even langs de Zuidpier van IJmuiden te gaan, wie weet lukt de Vorkstaart ook nog.

Onderweg naar het eind van de pier pik ik van alles op: Steenlopers, Oeverpiepers, een Gewone Zeehond, Roodkeelduikers en Zeekoeten. En heel veel meeuwen die de Jagers van zich af proberen te houden. Leuke plek! Maar wat is die pier lang.....

De zon gaat al zachtjes onder als ik terugwandel, zonder de meeuw die wel is gezien vandaag. Toch weer zo'n kilometer of tien in de benen, en dat na die enorme stad. Ik verlang naar het bad en het bed. Met de vogels op stok dus....